Periodontologia
W wyniku chorób przyzębia dochodzi do zwiększonego odkładania płytki nazębnej, nasila się odkładanie kamienia nazębnego.Pojawia się odczyn zapalny na dziąsłach. Często występuje krwawienie z dziąseł. Dochodzi do zaburzenia równowagi we florze bakteryjnej w szczelinie dziąsłowej, co powoduje zmiany metaboliczne w tkankach przyzębia. Przejawia się to odsunięciem przyczepu nabłonkowego (na dnie szczeliny dziąsłowej) w stronę wierzchołka korzenia i pogłębieniem szczeliny dziąsłowej. Tworzą się kieszonki dziąsłowe, ubywa kości wyrostka zębodołowego. Powoduje to osłabienie osadzenie zęba w kości i jego rozchwianie.
Ruszające się zęby przyśpieszają rozwój choroby. Nasila się krwawienie, pojawia się wysięk ropny z kieszonek dziąsłowych, pojawia się przykry zapach z ust, odkłada się więcej płytki nazębnej, rozwija się bardziej złośliwa flora bakteryjna, ubytek kości powiększa się, zęby wykazują jeszcze większe rozchwianie. DO NIEDAWNA CHOROBY PRZYZĘBIA UWAŻANO ZA NIEULECZALNE, co najwyżej zalecano pacjentom płukanie ust szałwią czy rumiankiem. Oprócz poprawy samopoczucia pacjenta wymierne efekty takiej terapii były stosunkowo skromne. Obecnie lekarz stomatolog dysponuje całą paletą EFEKTYWNYCH METOD TERAPEUTYCZNYCH (farmakoterapia, zabiegi higieniczne, zabiegi operacyjne), których skuteczność stoi na wysokim, zadowalającym pacjenta poziomie.
